Jest powszechnie wiadomo, że strategia produkcji "Just-in-Time" (JIT) Toyoty jest jedną z najbardziej efektywnych i najszczuplejszych metod prowadzenia linii produkcyjnej i dostarczania produktów stałym klientom. Jednak lata zakłóceń spowodowanych pandemią koronawirusa, która przetoczyła się przez narody, zamykając wszystkie nieistotne usługi na swojej drodze, mogły uwydatnić istotną wadę tej strategii z perspektywy zarządzania ryzykiem w łańcuchu dostaw.
Teraz, gdy organizacje są świadome wpływu, jaki jedna globalna tragedia może mieć na świat - nie wspominając o połączeniu jej z krótkotrwałymi zakłóceniami, takimi jak te na Kanale Sueskim - może to potencjalnie odbudować przypadek dla podejścia "Just-in-Case" (JIC). Chociaż ta metoda zarządzania zapasami historycznie sprawdziła się jako skuteczna, czy firmy muszą inwestować środki w zapasy tylko po to, aby zapewnić ochronę przed potencjalnymi barierami w procesie łańcucha dostaw?
Zanim zbadamy, jak łańcuch dostaw Just-in-Case może nadal znaleźć zastosowanie we współczesnym krajobrazie biznesowym, szczególnie w sektorze elektroniki, ważne jest, aby zrozumieć niuanse każdej strategii i, co ironiczne, potencjalne ryzyko, jakie ze sobą niosą.
Strategia stworzona przez Taiichi Ohno (ojca systemu produkcyjnego Toyoty) do zastosowania w zakładach produkcyjnych tego producenta samochodów, JIT to metoda produkcji produktów lub komponentów z minimalnymi czasami oczekiwania między etapami procesu. W tym procesie Toyota przewiduje kolejne zamówienie i rozpoczyna produkcję, aby być gotowym na następną partię, która zostanie wydana, gdy klienci osiągną swój najniższy punkt.
Jest to świetna filozofia do przyjęcia w produkcji i została pochwalona za pomysłowość, jak również za redukcję kosztów, lepsze zarządzanie czasem i ograniczenie potrzebnej przestrzeni magazynowej. W idealnym scenariuszu, działanie na zasadzie JIT pozwala łańcuchowi dostaw działać ciągle od początku do końca.
Chociaż JIT może zacząć wyglądać na bardziej atrakcyjny pod względem kosztów i bezproblemowej produkcji, ta strategia również niesie ze sobą własne ryzyko. Biorąc pod uwagę charakter zakłóceń w łańcuchu dostaw, efektywność tej strategii poświęca odporność. Jeśli niespodziewane wydarzenie pojawi się za rogiem - weźmy za przykład incydent na Kanale Sueskim - JIT, który polega na ciągłym przepływie części, staje się nieco problematyczny. Jeśli dostawca komponentów do płytek drukowanych (PCB) posiada niskie lub zerowe zapasy, to główny logistyczny koszmar, taki jak ten, nieuchronnie zatrzyma realizację jego zamówień. Co więcej, przy zerowym inwentarzu, zakłócenia w łańcuchu dostaw doprowadzą do jeszcze większych opóźnień przy odbudowie pełnej zdolności produkcyjnej.
Ważne jest, aby pochwalić zespół Toyoty za stworzenie tak pomysłowej strategii minimalizowania utopionych kosztów. Jednakże, jeśli organizacja rozważa przyjęcie takiej filozofii, powinna znaleźć sposób na znalezienie równowagi między szczupłą produkcją a odpornością łańcucha dostaw.
Sama istota JIC jest tym, czego JIT stara się unikać, ale to niekoniecznie czyni jedną strategię lepszą od drugiej. Zrozumienie wydatków na JIC pozwoli określić, czy bardziej korzystne jest trzymanie zapasów na wypadek zewnętrznych, nieprzewidzianych wpływów na biznes.
Ostatecznie, JIC można określić jako bardziej tradycyjne podejście do zarządzania łańcuchem dostaw, wymagające większych inwestycji, posiadanie magazynu na zapasy oraz własnego zestawu potencjalnych ryzyk. Spojrzenie bliżej na własne podwórko niesie ze sobą własne ryzyko - pożar magazynu wystarczyłby, aby zniszczyć dużą część zapasów (NFPA oszacowała średnio 1450 pożarów konstrukcji rocznie w USA) lub katastrofy naturalne i nietypowe fronty pogodowe, być może spowodowane trwającym zanieczyszczeniem, mogą uszkodzić cenny zapas.
Nie uwzględniając takich wydarzeń, związane są dalsze koszty utrzymania większych zapasów. Obejmuje to ubezpieczenie - aby poradzić sobie z wyżej wymienionymi problemami - jak również zatrudnienie, zarządzanie i wynajem dodatkowych magazynów.
Aby zrozumieć znaczenie JIC, musimy spojrzeć poza nie i ocenić niuanse JIT. Kluczem do odblokowania pełnego potencjału JIT jest widoczność. Przyjęcie strategii minimalizacji ryzyka prawdopodobnie skutkować będzie rozmowami między kupującym a dostawcą na temat pełnej widoczności i tego, jak obie organizacje mogą śledzić proces.
Może to być proces manualny dla organizacji, które wymagają specjalnych części PCB lub generują większe ilości zamówień, co skutkuje znacznie bliższą relacją z producentami. W takim przypadku widoczność może być zależna od dostawcy i jego zdolności do dostarczania danych na temat czasów realizacji komponentów.
Korzystając z Octopart, firmy mogą osiągnąć większą widoczność i uzyskać dostęp do aktualizacji w czasie rzeczywistym oraz współpracy z dostawcami. Wiodąca na rynku wyszukiwarka części elektronicznych posiada klucz do danych na temat ponad 40 milionów części i daje użytkownikowi potężną platformę do cyfrowego tworzenia listy materiałów (BOM). Platforma Octopart jest bramą do informacji, która określi najbardziej odpowiednich dostawców dla biznesu i może być zintegrowana z ActiveBOM® Altium Designer - zjednoczonym rozwiązaniem do dzielenia się projektami i wymaganiami części z wewnętrznymi interesariuszami i producentami.
Strategiczne podejście do zarządzania łańcuchem dostaw bez posiadania zapasów, korzystając z Octopart, zapewnia widoczność na szereg dostawców, którzy mogą wzmocnić wszelkie braki w dostawach komponentów.
Aspekt zrównoważonego rozwoju ma znaczenie w debacie na temat JIT (Just In Time) w porównaniu do JIC (Just In Case). Nieuniknione skupienie się na łańcuchach dostaw stanowi argument za zarządzaniem odpadami lub ograniczeniem potencjalnych odpadów. Globalna liczba odpadów z komponentów elektronicznych ma wzrosnąć do 74,7 miliona ton do 2030 roku. Łatwo przewidzieć, jak JIT może wyeliminować wszelkie potencjalne obawy dotyczące zarządzania odpadami, szczególnie wśród firm, które regularnie wymieniają komponenty na nowe urządzenia elektroniczne. Połączenie szczuplejszego procesu produkcyjnego z jaśniejszym widokiem na to, kiedy potrzebny jest większy zapas, pozostawia minimalną ilość produktów w zawieszeniu między dostawcą a klientem. Podobnie, w przypadku aktualizacji produktu lub ulepszenia komponentu, ograniczony zapas jest najbardziej zrównoważonym podejściem. Działając na podstawie strategii JIT, komponenty są zamawiane na konkretne przesyłki, co zmniejsza prawdopodobieństwo odpadów.
Operowanie modelem JIT wymaga niezbędnej widoczności od dostawców, aby móc go skutecznie zrealizować. Z tym powiedzianym, istnieje również dodatkowa korzyść związana z przewidywaniem w zakresie czasów realizacji, kosztów i planowania produkcji.
Monitorowanie powinno rozpocząć się na etapie zakupu – zrozumienie, czy dostawca ma na stanie wymagane komponenty – i przepływać przez logistykę do hali produkcyjnej, a następnie montażu. Większą widoczność można uzyskać, rozumiejąc wymagane przez klienta czasy realizacji.
Zmniejszony bufor zapasów: Systemy JIT działają z minimalnym marginesem bezpieczeństwa, co oznacza, że polegają na terminowej dostawie materiałów, gdy są potrzebne. To zmniejsza koszt przechowywania zapasów.
Natychmiastowe działanie: Dobra widoczność może zidentyfikować zakłócenia zanim wpłyną na biznes. Można podjąć korektywne działania proaktywnie, aby uniknąć dodatkowych kosztów. Jest możliwość znalezienia alternatywnych dostawców lub dostosowania harmonogramów produkcji.
Przejrzyste relacje z dostawcą: Gdy dostawcy i klienci mają pełną widoczność, mogą współpracować bardziej wspólnie, aby odkryć opóźnienia lub potencjalne słabości w łańcuchu dostaw. Alternatywnie, wszystkie strony mogą być zaangażowane w tworzenie większej efektywności.
Lepsza obsługa klienta: Lepsza widoczność oznacza bliższą relację z klientem. Może to służyć biznesowi, gdy następują zakłócenia, ponieważ klienci rozumieją bariery produkcyjne.
Zgodność i raportowanie: Czynnik ryzyka jest nieunikniony, ale gdy w grę wchodzi ujawnianie informacji środowiskowych, może to zapobiec postępom w innych obszarach biznesu. Utrzymywanie okiem na łańcuch dostaw jest kluczową praktyką zrównoważonego rozwoju.
Chociaż nie ma konkretnej odpowiedzi na debatę JIT kontra JIC, po przyjrzeniu się zaletom i wadom obu strategii, jest jasne, że aspekty każdego systemu mogą być korzystne zarówno w zakupach, jak i produkcji. Podejście JIT promuje znacznie szczuplejsze i bardziej opłacalne podejście, w którym procesy są usprawnione i połączone z widocznością. Z drugiej strony, strategia JIC pokazuje swoje znaczenie, gdy mowa o ryzyku i odporności łańcucha dostaw, co jest dyskusją wywołaną przez niedawne wydarzenia globalne.
Obie strategie mają niezbędne cechy, więc umiejętność połączenia najlepszych elementów każdej z nich pozwoli producentom, dostawcom i klientom współpracować i zabezpieczyć ich wspólne modele na przyszłość. Wspólnym mianownikiem obu podejść jest kluczowa potrzeba widoczności w łańcuchu dostaw: możliwość przewidywania, prognozowania i monitorowania poziomów zapasów dostawców, przepływu materiałów i informacji od początku do końca. Jest to nieoceniony atut w dzisiejszym skomplikowanym i powiązanym ze sobą świecie.