Zaprzyjaźnianie się ze schematami par różnicowych

Aby używać dyrektyw par różnicowych w schematach w Altium Designer^®, musi zostać użyta specyficzna konwencja nazewnictwa. Sygnały negatywne i pozytywne pary muszą być oznaczone odpowiednio konwencjami signalname_N i signalname_P, i każdy sygnał musi mieć przypisaną dyrektywę pary różnicowej. Jeśli nazwy sieci różnicowych były oznaczone w inny sposób, na przykład za pomocą + i - lub _H lub _L, konieczne byłoby zmienienie nazw sieci na sufiksy _N i _P, aby Altium mogło wykorzystać dyrektywy schematyczne.

Jednak istnieje metoda, która może być zastosowana w Edytorze PCB, aby tworzyć pary różnicowe na podstawie bardziej konfigurowalnej konwencji nazewnictwa. Wymagane jest jedynie, aby sygnały różnicowe miały na schemacie Etykiety Sieci, które w jakiś sposób spójnie definiują pozytywne i negatywne sieci pary. Nawet jeśli na schemacie stosowano konwencje _P, _N, poniższa metoda pozwala na tworzenie par różnicowych w Edytorze PCB bez konieczności wcześniejszego umieszczania dyrektyw par różnicowych w schemacie.

Aby utworzyć pary różnicowe z nazwanych sygnałów na PCB, upewnij się, że wszystkie dane sieci zostały załadowane do PCB poprzez wykonanie ECO. Użyj opcji Projekt » Aktualizuj PCB ze Schematów lub z Projektowania PCB » Importuj zmiany z <projectname>.PrjPcb. Wykonaj zmiany z ECO, a sieci zostaną załadowane do PCB.

W edytorze PCB upewnij się, że panel PCB jest widoczny, przechodząc do Widok » Panele robocze » PCB » PCB. Umieść panel w trybie Edytor Par Różnicowych, wybierając Edytor Par Różnicowych z listy rozwijanej na górze panelu.

Trzy główne obszary listy panelu zmienią się, aby odzwierciedlić, w kolejności od góry: klasy par różnicowych, indywidualne pary różnicowe w klasie oraz składowe sieci (negatywne i pozytywne), które tworzą parę różnicową.

Obiekty par różnicowych mogą być tworzone z sieci w twoim projekcie za pomocą okna dialogowego Tworzenie par różnicowych z sieci . Dostęp do tego okna uzyskuje się, klikając przycisk Utwórz z sieci , znajdujący się pod obszarem Sieci w panelu PCB.

Skuteczność tej automatycznej metody w dużej mierze zależy od konwencji nazewnictwa, która jest używana dla konkretnych sieci, które mają być trasowane jako pary różnicowe. Filtry na górze okna dialogowego pozwalają szybko znaleźć te sieci pod względem klasy sieci, do której należą, oraz szczególnego czynnika różnicującego, który został użyty do odróżnienia sieci dodatnich i ujemnych w zamierzonej parze. Możesz również zdefiniować prefiks, który ma być dodany do tworzonych obiektów par różnicowych, oraz określić, do której klasy par różnicowych mają być one dodane.

Obraz pokazuje przykład obiektów par różnicowych utworzonych z sieci projektowych. W tym przypadku oparłem moje wyszukiwanie na sufiksach _P i _N.

Dla każdego potencjalnego obiektu pary różnicowej znalezionego w projekcie, okno dialogowe wyświetla jego składowe dodatnie i ujemne sieci. Możesz wykluczyć sieci, z których nie chcesz tworzyć par różnicowych, odznaczając powiązane pole wyboru Utwórz. Gdy wszystkie opcje zostaną ustawione zgodnie z wymaganiami, kliknij przycisk Wykonaj - obiekty par różnicowych zostaną utworzone, a panel PCB zostanie odpowiednio zaktualizowany.

Filtrowanie zostanie zastosowane, aby pokazać utworzone pary w przestrzeni roboczej.

Pary różnicowe istnieją teraz jako zdefiniowane obiekty w PCB i są wymienione na panelu PCB w sekcji Pary różnicowe.

Klikając na parę w panelu PCB, trzeci obszar zostanie wypełniony sieciami par.

Pamiętaj, aby nacisnąć Wyczyść (w prawym dolnym rogu przestrzeni roboczej), aby odświeżyć widok i przygotować się do rozpoczęcia polecenia.

Pary różnicowe są trasowane jako para. Oznacza to, że trasuje się jednocześnie obie sieci pary. Aby trasować parę różnicową, wybierz Interaktywne trasowanie par różnicowych z menu Umieść . Zostaniesz poproszony o wybranie jednej z sieci w parze. Kliknij na którąkolwiek, aby rozpocząć trasowanie.

Podczas trasowania pary różnicowej dostępne są standardowe tryby rozwiązywania konfliktów, w tym Omijanie, Przesuwanie, Przytulanie i Przesuwanie oraz Ignorowanie przeszkód. Użyj SHIFT + R, aby przełączać się między trybami. Użyj klawisza * na klawiaturze numerycznej, aby zmieniać warstwy, oraz skrótu *5, aby przełączać możliwe wzory przelotek. Naciśnij skróty Shift+F1, aby wyświetlić wszystkie dostępne skróty.